20منزل و موقف سر مبارک امام حسین(ع)
سید بن طاووس میگوید: چون یزید بن معاویه نامه عبیدالله را دریافت کرد و بر مضمون آن اطلاع یافت، پاسخ آن نامه را فرستاد و به عبیدالله بن زیاد فرمان داد که سر امام حسین علیه‌السلام و سرهای یاران آن حضرت را به همراه زنان و کودکان به شام بفرستد.
ابن زیاد محفر بن ثعلبه را خواند و آن سرهای پاک و اهل بیت آن حضرت را به او سپرد، و او آنان را همانند اسیران کفار در حالی که اهالی شهرها به تماشای ایشان و سرهای مبارک میپرداختند، به شام برد(4).
رخدادهای روز یازدهم ماه محرم سال 61 هجری قمری
روز یازدهم محرم سال 61 هجری قمری است در حالی که روز عاشورا، امام حسین (ع) و همه یاران باوفایش به شهادت رسیده‌اند ... دشمنان آن حضرت همگی شاد هستند ولی انگار شعله نهضت امام حسین(ع) نباید خاموش شود... کاروان اسرای کربلا با حضور حضرت امام سجاد(ع)، حضرت زینب(س) و بسیاری دیگر از اعضای کاروان حضرت سید الشهدا امام حسین (ع) اندکی بعد باید به سوی کوفه حرکت کنند... .
رخدادهای روز یازدهم ماه محرم سال 61 هجری قمری بشرح زیر است :
عقیق: دشمنان حسین بن علی پس از سخنان بسیار و اصرار امام حسین علیه السلام بر عدم بیعت با یزید، شب عاشورا را به حضرت مهلت دادند. نزدیک شبانگاه بود که حسین علیه السلام یاران خویش را فراهم آورد.
امام زین العابدین علیه السلام مى گوید : من نزدیک شدم که ببینم پدرم به آنان چه مى گوید. در آن هنگام من بیمار بودم. شنیدم پدرم با یاران خود مى گفت، سپاس مى گویم خداى را به بهترین سپاسها، و او را بر گشایش و سختى حمد مى کنم.
شرح شهادت حضرت قاسم(ع)
حضرت قاسم(ع) فرزند امام حسن علیه السلام است. مادرش نرجس نام داشت. چهره او چون پاره ماه بود. به گزارش خوارزمى، وى هنگام شهادت، به سنّ بلوغ نرسیده بود؛ ولى مؤلّف لباب الأنساب، او را شانزده ساله مى داند.
چگونگى اجازه گرفتن این نوجوان از امام حسین علیه السلام براى رفتن به میدان، حاکى از قوّت معرفت و کمال درایت و شهامت و ایمان اوست. شاید به دلیل کمىِ سن، ابتدا امام حسین علیه السلام به او اجازه میدان رفتن نمی داد ؛
نحوه شهادت حضرت علی اکبر (ع)
نحوه شهادت حضرت ابوالفضل (ع) و روضه شهید مطهری
در میان کسانى که اباعبداللَّه علیه‌السلام خود را به بالین آنها رسانید، هیچ کس وضعى دلخراشتر و جانسوزتر از برادرش اباالفضل العبّاس براى او نداشت؛ برادرى که حسین علیه‌السلام خیلى او را دوست مىدارد و یادگار شجاعت پدرش امیرالمؤمنین است.
روز نهم محرم (تاسوعا)، عزاداران و مداحان اهل بیت(ع) علاوه بر مصیبت‌های گوناگون کربلا، از حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام یاد می‌کنند و برای علمدار کربلا، نوحه می‌خوانند. در این یادداشت، کیفیت شهادت ایشان بیان می‌شود.
نحوه شهادت وآخرین لحظات امام حسین (ع)
امام حسین(ع) به فرزندش امام سجاد(ع) فرمود:
فرزندم! سلامم را به شیعیانم برسان و به آنان بگو: پدرم غریبانه به شهادت رسید، پس بر او اشک بریزید!
مهمترین واقعه روز عاشورا شهادت سیدالشهداء حسین بن علی علیه‌السلام است. در این یادداشت، قطره‌ای از آن دریای مصیبت عظمی و جانگداز بیان شده است.
امام اصحاب وفادار خود را صدا می‌زند
بعد از شهادت یاران باوفا، امام حسین علیه‌السلام پیوسته به راست و چپ مىنگریست و هیچ یک از اصحاب و یاران خود را ندید جز آنان که پیشانى به خاک ساییده و صدایى از آنها به گوش نمىرسید، پس ندا داد:
چون امام سجاد علیه السلام و اهل بیت (ع) بر یزید(لعنت الله علیه ) وارد شدند و سر مبارک امام حسین علیه السلام را آورده، جلو یزید در تشتى گذاشتند، یزید ملعون با چوبى که در دست داشت، شروع به زدن بر دندانهاى امام حسین (ع) کرد و این اشعار را مى‌خواند:
(لعبت‌هاشم بالملک...)
"بنى‌هاشم با حکومت بازى کردند، نه خبرى آمده و نه وحیى نازل شده است.
کاش اجدادم که در بدر شاهد بودند که قوم خزرج از فرود آمدن تیغهاى تیز مى‌نالیدند، از خوشحالى چهره افروخته مى‌شدند و می‌گفتند: اى یزید! دستانت شل مباد!
کیفر بدر را دادیم و بدرى دیگر آفریدیم و حساب، برابر شد.
از خندف نیستم اگر از فرزندان احمد، انتقام کارهایشان را نگیرم!"
چون حضرت زینب (س) آن صحنه را دید، گریبان چاک زد و با صدایى سوزناک صدا زد: "یا حسین! اى حبیب پیامبر! اى فرزند مکه و منا! اى زاده فاطمه زهرا! اى پسر محمد مصطفى! "و همه را گریاند.
یزید ملعون ساکت بود. سپس حضرت زینب (س) به پا ایستاد و نگاهى به مجلس افکند و شروع به خطابه کرد و در آغاز، کمالات پیامبر را اظهار کرد و اعلام نمود که: ما به رضاى الهى صابریم، نه از روى بیم و وحشت.
متن خطبه حضرت زینب (س) در مجلس یزید ملعون
مدار که به خدا قسم نه می توانی نام ما را محو کنی و نه نور وحی ما را خاموش کنی و
نه به جلال و شکوه ما دست یابی و نه این ننگ را از دامن خود پاک کنی .
( منبع : لهوف/185 www.farsnews.com/new )
بر همین اساس است که حتی پیامبر اکرم(ص) و امامان(ع) کسی را که آمادگی گریه کردن ندارد به تباکی (خود را به شکل گریه درآوردن) دعوت کرده‌‌اند تا یاد حسین(ع) در همه قرون و اعصار در خاطره‌‌ها زنده بماند.
| عاشورا از دیدگاه اهل سنت |
|
پیش از آنکه نظر اهل سنت در باره حادثه عاشورا بیان شود لازم است جایگاه امام حسین (ع) از دیدگاه اهلسنت مورد بررسی قرار بگیرد. بدون تردید امام حسین ـ علیه السلام ـ فرزند رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ یکی از سروران جوانان اهل بهشت و از اهل بیت پیامبر ـ علیه السلام ـ می باشد[1] که در قرآن کریم محبت و دوستی شان با آیه مودت[2] بر مسلمین واجب گردیده است. وقتی که آیه شریفه « ... قُلْ لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ » نازل گردید، از رسول خدا(ص) سوال شد این خویشاوندان شما کیست که محبت و دوستی آنان بر ما واجب شده است؟ رسول الله (ص) فرمود: علی، فاطمه و دو فرزند او(حسن و حسین).[3] |
شرح واقعه روز عاشورا
شرح لحظه به لحظه واقعه روز عاشورای سال 61هجری در کربلا به روایت تاریخ
اهمیت عاشورا نه در ظاهر سخت افزارانه که در بعد نرم افزاری آن یعنی حرکت در راه احقاق حق و اصلاح جامعه و مبارزه با کج روی ها و انحراف در دین است. عاشورا نشان داد که امامت و ولایت اولیای الهی تا چه اندازه برای حرکت مستمر در صراط مستقیم ضرورت دارد و آن جا که زاویه انحراف امت به مرحله ای خطرناک برسد، امام(ع) یعنی برترین انسان نیز باید، در راه نجات انسانیت و اعتلای توحید جان خود را فدا کند و جلوی انحراف و سقوط امت را بگیرد.
آیا اهل بیت (ع) نیز دائم ذکر مصیبت نموده ، عزاداری می‌کردند؟
عزاداری، آن هم برای اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، یک مراسم سنّتی نیست که زمان خاصی داشته باشد. بدیهی است که هر کس در هر زمان یاد محبوب از دست رفته نماید، محزون می‌گردد و اگر او شخصیتی بارز، انسانی والا مقام و خیرخواهی باشد و به ظلم کشته شده باشد، دل یاد کننده غمگین و چشمش گریان می‌شود، چه رسد به یاد اهل بیت علیهم‌السلام. پس امامان علیهم‌السلام هیچ گاه از این حزن دلشان آرام نگرفت و چشم‌شان خشک نگردید.
اما در عین حال، شعایر را با بزرگداشت آنها در سالگردها، مناسبت‌ها و موقف‌ها، حفظ و تقویت می‌نمودند و به ویژه بر زنده نگهداشتن نهضب عاشورا و پویایی خط امام حسین علیه‌السلام اصرار داشتند. لذا هر چند شرایط و خفقان دوران آنها اجازه نمی‌داد تا مثل ما راحت سرتاسر کشور را سیاه‌پوش کرده و عزاداری نمایند، اما اگر می‌توانستند مجلس عزا برپا می‌کردند و اگر نمی‌توانستند، حتی شده برای یک نفر هم که باشد، از همان اول محرم روضه‌خوانی می‌نمودند، ذکر مصیبت می‌کردند و یاد این ایّام را در اذهان زنده و پویا نگاه می‌داشتند – منتهی روضه‌ها و ذکر مصیبت‌های حکیمانه، بیدار کننده و جهت بخش.
از جمله این روضه‌خوانی‌ها که از ابتدای ماه محرم شروع می‌شد، روضه‌خوانی‌های حضرت امام رضا علیه‌السلام می‌باشد – اگر چه حتی فقط برای یک نفر:
محرم و عزاداری در کلام امام خامنه ای (حفظه الله )
رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند:مجالس ما، مجالس حسینى، یعنى مجالس ضدظلم، مجالس ضدسلطه، مجالس ضدشمرها و یزیدها و ابنزیادهاى زمان موجود، زمان حاضر، معنایش این است. این استمرار ماجراى امام حسین (ع) است...
رهبر معظم انقلاب در سخنرانی‌های متعدد بر لزوم استمرار قیام عاشورایی در روضه‌های حسینی تأکید فراوان داشته و با برخی بدعت‌ها در این مراسم‌ها مخالفت می‌کردند.
ایشان می‌فرمایند: «یک عدهاى گوشه کنار صداشان بلند شد که آقا! این عزادارى امام حسین است؛ مخالفت نشود با عزادارى امام حسین! این، مخالفت با عزادارى نیست؛ مخالفت با ضایع کردن عزادارى است.
بیانات امام خامنه ای پیرامون هیئات عزاداری
من به منبر خیلی عقیده دارم. امروز اینترنت، ماهواره، تلویزیون و ابزارهای گوناگون ارتباطی فراوان هستند. اما هیچ کدام از اینها منبر نیست؛ منبر یعنی رو به رو و نفس به نفس حرف زدن، این یک تاثیر مشخص و ممتازی دارد که در هیچ کدام از شیوه های دیگر، این تاثیر وجود ندارد. این را باید نگه داشت؛ چیز با ارزشی است؛ منتها بایستی آن را هنرمندانه ادا کرد تا بتواند اثر ببخشد
*در مجلس عزاداری ماه محرم ، این سه ویژگی باید وجود داشته باشد:
محرم در کلام امام خمینی (ره)
محرم ماهى است که به وسیله سید مجاهدان و مظلومان اسلام زنده شد و از توطئه عناصر فاسد و رژیم بنى امیه ، که اسلام را تا لب پرتگاه برده بودند ، رهایىبخشید .
-این خون سیدالشهداء است که خونهاى همه ملتهاى اسلامى را به جوش مىآورد .
-ماه محرم براى مذهب تشیع ،ماهى است که پیروزى ، در متن فداکارى و خون به دست آمده است .
وظایف ما در قبال امام حسین (ع)
* درآستانه ماه محرم ، ماه عزای اهل بیت (ع)
ماه محرم و عاشورا که به حضرت امام حسین (ع) اختصاص دارد از راه می رسد در یکى از زیارت هاى امام حسین علیه السلام که از امام صادق علیه السلام روایت شده است، آن حضرت با اشاره به قبر حضرت سیدالشهدا علیه السلام به درگاه خداى متعال عرض مى کنند:
وَ بَذَل مُهجَتَه فِیک لِیستَنقِذَ عِبادَک مِنَ الجَهالَة وحَیرَة الضَلالَة؛(1) خون [قلب] خود را در راه تو داد تا بندگانت را از نادانى و سرگشتگى گمراهى وارهاند.
این عبارت امام صادق علیه السلام به این مطلب تصریح دارد که هدف امام حسین علیه السلام از بذل جان این بود تا بندگان خدا را از جهل و گمراهى نجات دهند.
مباهله در اصل از «بَهل» به معنی رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی است.
اما مباهله به معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است. کیفیت مباهله به این گونه است که افرادی که درباره مساله مذهبی مهمی گفت‌وگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ‌گو را رسوا سازد و مجازات کند.
روزشمار حرکت حضرت مسلم (ع) به کوفه تا شهادت
15 رمضان 60: رسیدن هزاران نامه دعوت به دست امام،سپس فرستادن مسلم بن عقیل به کوفه برای بررسی اوضاع
5 شوال 60: ورود مسلم بن عقیل به کوفه،استقبال مردم از وی و شروع آنان به بیعت
11 ذی قعده 60: نامه نوشتن مسلم بن عقیل از کوفه به امام حسین و فراخوانی به آمدن به کوفه
8 ذی حجه 60: دستگیری هانی،سپس شهادت او، خروج مسلم بن عقیل در کوفه با چهار هزار نفر،سپس پراکندگی آنان از دور مسلم و تنها ماندن او و مخفی شدن در خانه طوعه. تبدیل کردن امام حسین«ع» حج را به عمره در مکه، ایراد خطبه برای مردم و خروج از مکه همراه با 82 نفر از افرادخانواده و یاران به طرف کوفه.
9 ذی حجه 60: درگیری مسلم با کوفیان،سپس دستگیری او و شهادت مسلم بر بام دار الاماره کوفه
کاسه های شیر یتیمان +عکس | ||
|
شب قدر چیست ؟؟
مقدمه:
برای جواب به این سوال ابتدا کلمه قدر را باید معنی کنیم.
قدر در لغت، به معنی اندازه گیری، و تعیین می باشد.[1] استاد شهید مطهری در تعریف قدر می فرماید: قدر به معنی اندازه و تعیین است، حوادث جهان از آن جهت که حدود و اندازه و موقعیت مکانی و زمانی آن تعیین شده است، مقدور به تقدیر الهی است.[2]
اما این که چرا به این شب خاص لیله القدر گفته شده است دلائلی را از کلام معصومین و قرآن می توان استفاده کرد.
لطفاً جهت مشاهده کلیپ"آینه ایمان " کلیک نمایید . 