متن انتقاد ات انجمن های مستقل دانشجویی از حسن روحانی

افسران - نرود میخ اهنین در سنگ

حرف دل اکثر دوستان....از زبان جناب نجابت دبیر سیاسی انجمن های مستقل دانشجویی...در دیدار با حسن روحانی

سم الله الرحمن الرحیم

باعرض سلام

جناب آقای روحانی!

گفتنی ها فراوان است و مجال کم.
نیک مستحضرید که پس از 800 روز، تنها 4دقیقه فرصت یافته ایم، تا با شما به عنوان رییس قوه مجریه صحبت کنیم. لکن از آنجاییکه در همه‌ی این دوسال، تریبون های یکطرفه ی طرفداران شما برای تشکر و تمجید سیاستهای شما به راه بوده است و خواهد بود، بنده به نمایندگی از اتحادیه متبوع انتقاداتی فارغ از فضای تعارف و تقدیر عرض می‌نمایم. همچنین از همین تریبون از تمامی زحمات شما و کابینه تشکر می‌کنم.


ناظران سیاسی معتقدند که هر کدام از وزارتخانه های کابینه‌ی شما سهمیه‌ی یک جریان، گروه یا شخص خاص بوده، که البته پس از گذشت این دوسال و اختلافات درون کابینه، این گمانه تقویت هم شده است. در این میان، از شما خواهش می‌کنیم، دانشگاه را از گود بازیهای سیاسی خارج کرده و بگذارید دانشجویان مسیرطبیعی خود را طی کنند. مسیر علم و اخلاق و پیشرفت. هرچندمنافع عده ای کاسب به خطر بیفتد.

جناب آقای روحانی!

هشت برابر آن صد روزی که شما از آن یاد کرده بودید، می گذرد و آش همان آش است و کاسه همان کاسه! در اقتصاد با ابداع واژه‌هایی طنزگونه چون تورم صفر،عبور از رکود، و رفتارهایی رابین هودی چون توزیع سبدکالا و تخصیص وام بیست و پنج میلیونی، آن هم نه به نفع معیشت مردم، بلکه برای خالی کردن انبارهای خودرو نشان دادید، برنامه جامعی برای اقتصاد نداشتید، چنانچه اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل، در جلسه پیش از انتخابات 24خرداد با شما، این بی برنامگی را یادآور شده بود.

در دولتِ مذاکرات، برای توجیه راهبرد غلط وابسته کردن همه امورات کشور به سیاست خارجه، آسمان-رسیمان بافته، صغری و کبری چیدید و گفتید کربلا درس مذاکره است، اشتباه گفتید! در روزهای توهین به نبی مکرم اسلام، وزیرخارجه کشور هتاک را در آغوش گرفتید، اشتباه کردید. نباید همه چیز را به سیاست خارجه گره می زدید.در همه‌ی روزهای پیاده روی و دست دادن و امثالهم،333روز سفیر جمهوری اسلامی پشت درهای سازمان ملل ماند، نفت به استناد نامه 4وزیرتان، با کاهش 60 درصدی قیمت مواجه شد. سفره مردم کوچک تر شد.

در همه این روزهای مذاکرات، با آن همه طمطراق در دیپلماسی، از حاکم جزیره بحرین تا وزیر گستاخ سعودی، از اردوغان تا رییس جمهور کشور 800هزارنفری جیبوتی، یکی یکی به ملت ایران توهین کردند.
فاجعه‌ی فرودگاه جده و حوادث منا رخ داد. کمتر کسی اگر به واسطه تبلیغات دوساله، به راهبرد مذاکرات خوشبین بود، بعد از فاجعه منا دریافت که متاسفانه رویکرد حضرتعالی در سیاست خارجی، هیچ بخشی از منافع ملی ما را تامین نکرد. با این حال هنوز از این سیاست اشتباه بازنگشتید، چنانچه چندروز بعد از حادثه تلخ منا، وزیر خارجه ما از تحکیم مودت با آل سعود سخن گفت.

جناب حجت الاسلام روحانی!

از آنجایی که دولت شما فاقد گفتمان سیاسی و اجتماعی است، به نظر میرسد برای جبران این خلا، آینده سیاسی خویش را به کسانی گره زده اید، که سابقه خود را در بزنگاه ها نشان داده اند و هیچگاه دلسوز شما نبوده و شما را معاون اول کابینه ی آقای هاشمی رفسنجانی می دانند. اینان دیر یا زود چه در صورت وصول مطالباتشان و چه بالعکس آن، پروژه «عبور از روحانی» را کلید خواهند زد. ما نمی خواهیم عبور از روحانی مطرح شود. ما رییس جمهوری می‌خواهیم مستقل، که بر اساس آنچه شعار داده عمل کند. اگر مدعی مدیریت غیرعقلانی در دوره های قبل می شود، خود عقلانی عمل کند. اگر مدعی دروغ و آمار سازی در دوره های قبل است، خود آمارسازی نکند و راست بگوید.

وزیری را به مصدر امور نگذارد که در کرسنت یک طرف دعواست. وزیری را به کار نگمارد که به خاطر نخریدن خودروی بی کیفیت، ملت را خائن خطاب کند. ما رییس جمهوری می خواهیم که در مقابل نقد، که به فرموده امام(ره) موهبت الهی است، خضوع کند و منتقدان را بزدل و ترسو و بی سواد و بی شناسنامه خطاب نکند و آنها را حواله به جهنم ندهد.

آقای روحانی شما به رفتارهایی از رییس جمهور قبلی منتقد و معترض بوده‌اید و رای خود را بدان استوار کرده اید، که امروز خود فاعل بسیاری از آنان هستید. شاید اگر اکنون در فضای سیاسی کشور چرخی بزنیم، حضرتعالی احمدی نژادی ترین فرد، در سپهر سیاسی کشور باشید.