حرف ربط یا پیوند واژه " مفرد ، مرکب و تضاد "
حَرف رَبط یا پیوندواژه یا پیوندواژ واژهای است که دو عبارت یا دو واژه را به یکدیگر پیوند دهد و از جهت ساختار بر دو گونهاست: مفرد و مرکب.[۱]
از دید ساختار
حروف ربط مفرد: نمونهها:
- و
- یا
- پس
- اگر
- نه
- چون
- چه
- تا
- اما
- باری
- پس
- خواه
- زیرا
- که
- لیکن
- نیز
- ولی
- هم
حروف ربط مرکب مجموعهای از دو یا چند واژهاست که معمولاً یکی از آنها حرف ربط یا حرف اضافه سادهاست و اغلب علاوه براین که کار حرف ربط را انجام میدهند نقش قیدی هم دارند: نمونهها:
از دید کارکرد
حرفهای ربط واژههایی هستند که دو واژه یا دو جمله را بههم پیوند میدهند و آنها را همپایه یکدیگر میسازند و یا جملهای را به جملهای دیگر ربط میدهند و یکی را وابسته دیگری قرار میدهند.
الف - حروف ربط همپایهساز: :اما، و، یا، لیکن و ولی و ...
این حرف ربط در زبان فارسی دو صورت دارد که دارای دو ریشه تاریخی مختلف هستند. یکی از آنها va است که از زبان عربی گرفته شدهاست و دیگری o- است که یک واژهبست محسوب میشود و سیر تطور آن از فارسی باستان تا کنون به این شکل است: uta> ud> u> o .[۴]
ب- حروف ربط وابستهساز: که بر سر جمله پیرو میآیند در جملات مرکب: تا نکوشی موفق نمیشوی.[۵]
انواع دیگر
حروف ربط تضاد
هرگاه بخواهیم دو جمله را که از لحاظ معنایی مخالف و متضاد یکدیگرند در قالب یک جمله با هم ادغام کنیم از پیوندواژههای تضاد استفاده میکنیم. این حروف ربط بر سه نوع هستند: برای ربط دو جملهای که در آن مفهوم جملهٔ پایه دور از انتظار و غیر منتظره نباشد از پیوندواژههایی مانند «در حالیکه» استفاده میشود.
برای ربط دو جملهای که در آن مفهوم جملهٔ پایه دور از انتظار و تا حدی عجیب باشد، از پیوندواژهایی مانند «اگر چه» و «هر چند» و «علیرغم اینکه» استفاده میشود.[۶]