دستور اهل بیت به اصحاب برای مباهله
امام صادق (ع) به یاران خود همین دستور را میداد که مخالفان شیعه را به مباهله دعوت کنند. (کلینی الکافی، کتاب الدعاء، باب مباهلة الخصم). به عنوان مثال، یکی از یاران آن حضرت به نام ابومسروق به امام صادق، عرض کرد:
من با مخالفان شیعه، با آیه «وَاُولِی الأمْرِ مِنْکُمْ» نساء/59. بر فضیلت و پیشوائی شما استدلال میکنم اما آنان میگویند این آیه مربوط به فرماندهان سپاه است. و وقتی با آیه «اِنَّما وَلِیُّکُم اللهُ وَرَسُولُهُ...» مائده/55. بر امامت علی(ع) احتجاج میکنم، میگویند: این آیه مربوط به افراد با ایمان است نه شخص خاصی. و هر موقع با آیه «اِلّا المَوَدَّةَ فِی القُرْبی» شوری/23. استدلال میکنم، مخالفان میگویند:
این آیه مربوط به تمام بستگان پیامبر است. امام صادق(ع) در پاسخ فرمود: در چنین صورت (و بعد از استدلال)، مخالفان شیعه را به مباهله دعوت کنید. و آنگاه امام صادق(ع) نحوه انجام مباهله را بیان می فرمایند:
وصُم وَاغتَسِل
وَابرُز أنتَ وهُوَ إلَى الجَبّانِ، فَشَبِّک أصابِعَکَ مِن یَدِکَ الیُمنى
فی أصابِعِهِ، ثُمَّ أنصِفهُ وَابدَأ بِنَفسِکَ وقُل: اللّهُمَّ رَبَّ
السَّماواتِ السَّبعِ ورَبَّ الأَرَضینَ السَّبعِ، عالِمَ الغَیبِ
وَالشَّهادَةِ الرَّحمنَ الرَّحیمَ، إن کانَ أبُومَسروقٍ جَحَدَ حَقّاً
وَادَّعى باطِلاً فَأَنزِل عَلَیهِ حُسباناً مِنَ السَّماءِ أو عَذاباً
ألیماً.
سه روز به اصلاح خود
بپردازید (روزه بگیر) و آنگاه غسل کنید و با او به صحرا بروید و سپس دو
طرف، انگشتان دست راست یکدیگر را بگیرند. (و دستان همدیگر را فشار دهید)
سپس جهت رعایت انصاف، [نفرین و لعن را] از خودتان آغاز کنید و بگوید:
اللّهُمَّ
رَبَّ السَّماواتِ السَّبعِ ورَبَّ الأَرَضینَ السَّبعِ، عالِمَ الغَیبِ
وَالشَّهادَةِ الرَّحمنَ الرَّحیمَ، إن کانَ فلانا (اسم خود را ذکر کنید)
جَحَدَ حَقّاً وَادَّعى باطِلاً فَأَنزِل عَلَیهِ حُسباناً مِنَ السَّماءِ
أو عَذاباً ألیماً.
بار الها! اى
پروردگار هفت آسمان و هفت زمین ! اى داناى نهان و آشکار! اى مهرگستر مهربان
! اگر فلانی (اسم خود را ذکر کنید) حقّى را انکار کرده و باطلى ادّعا
نموده است، از آسمان بر او عذابى دردناک فرو فرست و سپس نفرین را به او بر
گردان و بگوید: و اگر فلانى حقّى را انکار و باطلى را ادّعا مى کند، بر او
از آسمان، عذابى دردناک فرود آور. و آنگاه امام صادق، فرمود: چیزی نمیگذرد
مگر اینکه آثار مباهله ( نزول عذاب) را در طرف باطل، مشاهده میکنید.
(کلینی، الکافی، ج 2، ص 513)