پرده برداری امام خامنه ا ی از توطئه ای دیگر
برای تبیین این موضوع و پاسخ به اتهام احتمالی اما همیشگی توهم توطئه که به علاقمندان نظام وارد میشود لازم است نکاتی یادآوری گردد.
پس از ارتحال امام خمینی (ره) و زعامت مقام معظم رهبری برخی از شخصیتهای نظام با این گمان که در فرصت به دست آمده می توانند به شخصیت مهم پشت پرده نظام تبدیل شده و عملا رهبری در سایه باشند مدتی سعی در همراهی با مقام معظم رهبری نمودند ، اما پس از اینکه دریافتند که این شاگرد خلف امام (ره) دقیقا پا چای پای امام گذاشته و از اصول امام ول به قدر سر سوزن تخلف نمیکند ، بلکه استوار و محکم مبانی انقلاب را به روز کرده و مجموعه نظام را به سرعت به سمت مقاوم سازی به پیش میبرد ، آرام آرام طی یک جریان هشت ساله در دولت اصلاحات از ایشان فاصله گرفتند. برخی از این افراد رأس جناح چپ مشهور بودند و برخی دیگر در دورانهای مختلف حتی با این جناح درگیر هم شده بودند لیکن دست یابی به مطامع خود را نزدیک شدن به هم دانسته و دوران اصلاحات زمان مناسبی برای چانه زنی های مختلف این گروهها بود.
در دوران دولت نهم و دهم با اینکه شعارهای انقلاب اسلامی عمدتا احیا شد لیکن همین جریان با نفوذ دادن افرادی که بعدا به عنوان گروه انحراف مشهور شدند در دولت تا حد معاون اولی و دستیاری ویژه و... موجب ناکارآمدی دولت دهم البته در سالهای پایانی گردیدند. داشتن سنگر مانند مجمع تشخیص مصلحت و اعتبار بین برخی از علاقمندان نظام که متاسفانه از میزان صحیح و کافی بصیرت برخوردار نبودند موجب شد تا آرام آرام پروژه ای مهم در مخالفت ریشه ای با نظام کلید خورده که یقینا در طراحی آن استراتژیستهای غربی نیز حضور داشته اند.
مخالفت ریشه ای با نظام در چند بخش قابل بررسی می باشد ، در نظامی مانند جمهوری اسلامی که سابقه ای در بین حکومتهای رایج و مشهور نداشته است ، مخالفان یا باید مبانی و ریشه های اصلی نظام را احصا و آنها را ناکارآمد یا مغایر با اصول ، عقل ، سیاست و یا انسانیت معرفی نمایند ( همان اقدامی که در خصوص شیوه های حکومتی مارکسیسم و لیبرالیسم توسط سیاسیون اسلامی انجام میگیرد و به دلایل مختلف مغایرت این اندیشه ها با مبانی عقلی و انسانی اثبات می گردد) و یا با معرفی جدید و البته غیر واقعی از مبدع و ایجاد کننده ی این جریان به شکلی میانبرگونه اساس حکومت را هدف بگیرند ، این همان اقدامی است که مقام معظم رهبری از آن بعنوان تحریف امام (ره) یاد نمودند .
ایجاد این اتفاق به جهت حضور مردمی که امام (ره ) را از نزدیک درک کرده و هر سال از اقصی نقاط کشور با پای پیاده به عشق او در مراسم ارتحالش شرکت میکنند اقدامی ساده نبوده و نمی توان آنرا به دست چند به اصطلاح روشنفکر که مردم از دوران مشروطه همواره به آنها بدبین بوده اند ایجاد کرد، لذا اینجاست که نقش یاران خسته شده ، یا از اصول برگشته ی امام خودنمایی میکند . یارانی که زبیر وار به جهت رعایت نکردن همه اصول و ترجیح دنیا(از مال و ثروت گرفته تا فرزند خطاکار) بر ارزشها حاضرند صحنه گردان خواسته های این اتاق فکر باشند ، لذا بصورت ناگهانی از سویی خاطراتی جعلی و عجیب شنیده میشود که با اصول امام تا لحظه ی رحلتشان مغایرت اساسی دارد و از سویی مرکز نشر آثار امام بصورت ناگهانی در مباحث سیاسی ورودهای عجیب می نماید و در خصوص برخی از وصله های ناچسب نیز سکوت یا تاییداتی صادر میکند ، البته کار از اینجا آغاز نشده و به نوعی این بخش پایانی پروژه است ، ابتدا عده ای روشنفکر مآب در دانشگاههای مختلف و در جمع دانشجویانی که امام ره را درک نکرده اند ، دست به تحریف مبانی زده و به صراحت مثلا اذعان میکنند که اساسا انقلاب برای استکبار ستیزی ایجاد نشده بود!! و پس از آن خاطره ای شنیده میشود که امام با شعار مرگ بر آمریکا مشکل داشتند!! و پس از مدتی در خاطره ای دیگر عضوی از اعضای بیت امام فرد خاطره گو را تایید میکند و.... بدین گونه سلسله اقداماتی اجرا میشود که بصورت واضح خبر از پروژه ای سیاسی میدهد که ریشه های نظام را هدف گرفته است . در این اثنا مانند همیشه مقام معظم رهبری ناگهان در مراسمی که همه منتظرسخن ایشان در خصوص مذاکرات هسته ای هستند بدون پرداخت به موضوع مذاکرات طرح تحریف امام را برملا کرده و با توجه به شرایط مکانی و زمانی اهمیت آن را نشان میدهند و البته جمله ای نیز بعنوان تیر خلاص به این جریان میفرمایند " خطر تحریف امام به عنوان یک هشدار برای مسئولان و شاگردان قدیمی امام تلقی میشود " سپس به جهت بالا بردن دقت آحاد مردم نیز نکته ای عمیق میفرمایند : " اگر راه امام را گم کنیم ، یا فراموش کنیم یا کنار بگذاریم ، ملت ایران سیلی خواهد خورد " ، با این نگاه میتوان دریافت که علت سکوت و بهت رسانه های مخالف با انقلاب اسلامی در خصوص بیانات ارزشمند رهبر معظم انقلاب اسلامی چیست.
