استراتژی فشار تدریجی و مداوم
بهترین وضعیت برای نظام و دولت نیز دست برداشتن از اصل تکنوکراتی و برگزیدن شیوه های رفتاری انقلابی به جای شیوه های دیپلماسی در برابر غربی که هرگز از اصول ضد ایرانی و ضد اسلامی خود کوتاه نخواهد آمد می باشد.
گروه تحلیلی صالحین؛ میتوان گفت موضوع مذاکرات هسته ای حساس ترین روزهای خود را طی میکند ، روحانی بعنوان مرد تعویق و تعلیق چه در دوره دولت اصلاحات و چه اکنون در دوره خود او ، به دلیل نزدیک بودن و یا به بیان بهتر عضویت در اندیشه ی تکنوکراتی که از اصلی ترین مشخصات آن قائل بودن به حاکمیت تکنیک و مرعوب بودن از تکنولوژی از سویی و رد و حذف هر چیزی فراتر از تکنولوژی به همراه تیم مذاکره کننده خود که عملا تکنیسین های دیپلمات هستند ( در مقابل اندیشمندان انقلابی ) به دنبال به سرانجام رساندن مذاکرات با تاکید بر حذف تحریمها و تامین نظر غرب بصورت همزمان با شعار برد – برد می باشد.
در حالی که اعتماد بیش از حد تیم مذاکره کننده به غربی ها و به ویژه آمریکایی ها تعجب همه دوستداران داخلی و خارجی نظام مقدس جمهوری اسلامی را برانگیخته ، او همچنان با داشتن عنوان عالی ترین مقام اجرایی ایران به کار خود ادامه داده و پس از دو سال هنوز کماکان با تواضع و فروتنی در برابر سران مودب !!! آمریکا چشم بر تحقیرها و تحریمهای مجدد و مکرر بسته و توهینها و حملات گستاخانه ی آنها را تعبیر به مصرف داخلی میکند.
مقام معظم رهبری در این جریان پس از اجازه اولیه انجام مذاکرات و اعلام خوشبین نبودن به غربی ها ، چندین بار در کلیات خطوط قرمز نظام را تبیین و تشریح کردند. دولت اما هر بار به بهانه ای تا مرز خطوط قرمز رفته و بر اساس اتفاقات اخیر در لوزان و بیانیه ی صادر شده و فکت شیت غربی ها و تایید سایر کشورهای حاضر در مذاکره حتی قول عبور از خطوط نیزداده شده است .
در این اثنا موضع گیری های مقام معظم رهبری و اصرار ایشان بر حفظ عزت واستقلال ایران و اصرار بر جریان استکبار ستیزی تا حد الگوسازی دولت را که تا به اینجای کار همواره خود را مجری فرامین مقام معظم رهبری(!!) معرفی کرده است به فکر تدبیر و ایجاد استراتژی جدیدی انداخته است .
شکل سخنان ظریف بعنوان رییس هیات مذاکره کننده ، عراقچی معاون ظریف و بالاخره صالحی بعنوان ریاست انرژی هسته ای مدتی است به این سو رفته است که نظریه ، خبر یا اعلام وضعیتی از روند مذاکرات بیان میکنند که اغلب مطابق با فرمایشات رهبری نیست و سپس توسط خود یا یکی دیگر از سه ضلع مسئولین مذاکره کننده تکذیب شده و در این نقطه نشریات و شبکه های خبری غربی به کمک آمده و خبر اولیه را تایید میکنند ، این استراتژی قصد دارد تا با فشار تدریجی اما مداوم بر پیکره نظام وشخص ولایت فقیه اندک اندک خواسته های خود را ضمن تبدیل به مطالبه مردمی و قرار دادن نظام دربرابر مردم بدست آورد این در حالی است که جریان انقلاب از زمان امام ره تا کنون ، هرگز مصلحت نظام و اساس جمهوریت و اسلامیت را به شیوه ها و ترفندهایی اینگونه نفروخته و آنجا که این دو عنصر اصلی نظام یعنی اسلامیت و جمهوریت مطرح بوده ( با اولویت اسلامیت ) سر سوزنی کوتاه نیامده است .
استراتژی فشار تدریجی اما مداوم را میتوان آخرین شیوه ی تیم مذاکره کننده ی دولت که به اصول تکنوکراتی پایبند است دانست ، میتوان پیش بینی کرد پس از این اتفاق و جلوگیری مقام معظم رهبری از روند غلط مذاکره یا دولت با تغییر ساختار در اساس مذاکره ، مثلا تعویض وزیر امور خارجه و تیم همراهش و یا واگذاری ادامه جریان به شورای امنیت ملی ، خود را با نظام تطبیق میدهد و یا بعنوان آخرین فشار اقدام به استعفای جمعی یا اکثریت کابینه نموده که البته روند ثابت ولایت فقیه در آن موضع نیز مقابل این تهدید خواهد ایستاد.
بهترین وضعیت برای نظام و دولت نیز دست برداشتن از اصل تکنوکراتی و برگزیدن شیوه های رفتاری انقلابی به جای شیوه های دیپلماسی در برابر غربی که هرگز از اصول ضد ایرانی و ضد اسلامی خود کوتاه نخواهد آمد می باشد.
