در
ادامه برگزاری جلسات تربیت مربی تفسیر قرآن، محفل قرآنی دیگری چهارشنبه
دوم اردیبهشت‌ماه، با حضور استاد شایق و قرآن‌پژوهان برپا شد.
در این جلسه استاد شایق با بیان تفاسیر آیات نورانی 44 و 45 سوره مائده نکات روشن‌بخشی برای حرکت انسان در مسیر الی‌الله بیان نمود.
استاد محمدرضا شایق در ادامه تفسیر آیه 44 مائده که در جلسه قبل به بخشی از آن پرداخته بود به عبارت «فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ» اشاره کرد و گفت: از غیرخدا نترسید تا مجبور به تعطیلی حکم خدا نشوید. این چیزی که شما می‌خواهید به خاطر آن حکم خدا را اجرا نکنید، نسبت به آنچه از دست می‌دهید خیلی اندک است. حتی حساب دنیایی آن ثمن قلیل است چه رسد به حساب آخرتی آن «وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا».
وی سپس با بیان اینکه: علاوه بر ترس، طمع هم باعث ضایع‌کردن حق می‌شود، گفت: ترس از خدا و عقوبت الهی، سنگین‌تر از خشم مردم می‌باشد، لذا کسانی که از ترس دیگران حقی را ضایع می‌کنند، راه علاجش این است که آن‌ها را در مقابل ترس بزرگتری(ترس از عقوبت الهی) قرار دهیم.
این استاد حوزه و دانشگاه ضمن تبیین موانع اجرای حکم خدا (ترس و طمع)، به منافع مادی و معنوی اجرای حکم خدا نیز اشاره کرد و گفت: بنا بر حدیثی برکت اجرای یک روز حکم خدا، از برکت40 روز بارش باران بیشتر است. آن مدینه فاضله‌ای که در روایات برای زمان ظهور بیان شده است و ما الان از آن دور هستیم؛ به علت اجرای نشدن احکام خداوند است. در آن زمان(ظهور)، زمین تمام برکات خود را در اثر اجرای احکام الهی بیرون می‌ریزد.
استاد محمدرضا شایق با توجه به عبارت پایانی آیه 44 مائده نیز گفت: طاغوت مدار کفر است و قاضی یا کارگزار طاغوت، کافر است و کسی که به حکم طاغوت یا کارگزار طاغوت تن دهد، تلویحاً کافر است.
این مفسر دیار دارالعباده، در ادامه، به آیه 45 مائده، در مورد احکام قصاصی که در تورات آمده اشاره کرد و گفت: در ابتدای آیه آمده « وَکَتَبْنَا عَلَیْهِمْ»، یعنی اجرای حدود الهی واجب شده است و در ادامه آیه، خداوند تصدق را بیان فرموده «فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ»، یعنی صاحب حق، اختیار دارد که [حق خود را] ببخشد، یا نبخشد.
این استاد تفسیر افزود: در این آیه مجازات و قصاص به صورت کلی بیان شده است یعنی آیه شریفه فقط بیان نموده نَفس در مقابل نَفس، بینی در مقابل بینی و ... و بیان جزئیات را به عهده پیامبر اسلام(ص) و جانشینان به حق ایشان گذاشته است و در همین راستا در مورد پیامبران گذشته نیز این کار به عهده سنت آن پیامبران و جانشینان برحقشان گذاشته شده بود.
وی همچنین ضمن تفسیر عبارت پایانی آیه 45 بیان کرد: دو نوع ظلم داریم. یکی خرده ظلم؛ یعنی ظلمی که با ایمان جمع می‌شود. در این ظلم، شخص اصرار بر گناه صغیره دارد. این نوع ظلم، انسان را از ایمان خارج نمی‌کند. دیگری آن ظلمی است که مقابل ایمان است و با آن جمع نمی‌شود، این ظلم، ظلمی است که شخص اصرار بر گناه کبیره دارد و توبه نکرده است. لذا چنین شخصی (که مصر بر گناه کبیره است) قطعاً ظالم است و از ولایت الهی خارج شده و مراد از ظلم در این آیه، مورد دوم می‌باشد.
در این جلسه استاد شایق با بیان تفاسیر آیات نورانی 44 و 45 سوره مائده نکات روشن‌بخشی برای حرکت انسان در مسیر الی‌الله بیان نمود.
استاد محمدرضا شایق در ادامه تفسیر آیه 44 مائده که در جلسه قبل به بخشی از آن پرداخته بود به عبارت «فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ» اشاره کرد و گفت: از غیرخدا نترسید تا مجبور به تعطیلی حکم خدا نشوید. این چیزی که شما می‌خواهید به خاطر آن حکم خدا را اجرا نکنید، نسبت به آنچه از دست می‌دهید خیلی اندک است. حتی حساب دنیایی آن ثمن قلیل است چه رسد به حساب آخرتی آن «وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا».
وی سپس با بیان اینکه: علاوه بر ترس، طمع هم باعث ضایع‌کردن حق می‌شود، گفت: ترس از خدا و عقوبت الهی، سنگین‌تر از خشم مردم می‌باشد، لذا کسانی که از ترس دیگران حقی را ضایع می‌کنند، راه علاجش این است که آن‌ها را در مقابل ترس بزرگتری(ترس از عقوبت الهی) قرار دهیم.
این استاد حوزه و دانشگاه ضمن تبیین موانع اجرای حکم خدا (ترس و طمع)، به منافع مادی و معنوی اجرای حکم خدا نیز اشاره کرد و گفت: بنا بر حدیثی برکت اجرای یک روز حکم خدا، از برکت40 روز بارش باران بیشتر است. آن مدینه فاضله‌ای که در روایات برای زمان ظهور بیان شده است و ما الان از آن دور هستیم؛ به علت اجرای نشدن احکام خداوند است. در آن زمان(ظهور)، زمین تمام برکات خود را در اثر اجرای احکام الهی بیرون می‌ریزد.
استاد محمدرضا شایق با توجه به عبارت پایانی آیه 44 مائده نیز گفت: طاغوت مدار کفر است و قاضی یا کارگزار طاغوت، کافر است و کسی که به حکم طاغوت یا کارگزار طاغوت تن دهد، تلویحاً کافر است.
این مفسر دیار دارالعباده، در ادامه، به آیه 45 مائده، در مورد احکام قصاصی که در تورات آمده اشاره کرد و گفت: در ابتدای آیه آمده « وَکَتَبْنَا عَلَیْهِمْ»، یعنی اجرای حدود الهی واجب شده است و در ادامه آیه، خداوند تصدق را بیان فرموده «فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ»، یعنی صاحب حق، اختیار دارد که [حق خود را] ببخشد، یا نبخشد.
این استاد تفسیر افزود: در این آیه مجازات و قصاص به صورت کلی بیان شده است یعنی آیه شریفه فقط بیان نموده نَفس در مقابل نَفس، بینی در مقابل بینی و ... و بیان جزئیات را به عهده پیامبر اسلام(ص) و جانشینان به حق ایشان گذاشته است و در همین راستا در مورد پیامبران گذشته نیز این کار به عهده سنت آن پیامبران و جانشینان برحقشان گذاشته شده بود.
وی همچنین ضمن تفسیر عبارت پایانی آیه 45 بیان کرد: دو نوع ظلم داریم. یکی خرده ظلم؛ یعنی ظلمی که با ایمان جمع می‌شود. در این ظلم، شخص اصرار بر گناه صغیره دارد. این نوع ظلم، انسان را از ایمان خارج نمی‌کند. دیگری آن ظلمی است که مقابل ایمان است و با آن جمع نمی‌شود، این ظلم، ظلمی است که شخص اصرار بر گناه کبیره دارد و توبه نکرده است. لذا چنین شخصی (که مصر بر گناه کبیره است) قطعاً ظالم است و از ولایت الهی خارج شده و مراد از ظلم در این آیه، مورد دوم می‌باشد.
