نقش شبکه های ماهواره ای در تغییر سبک زندگی

در جهان معاصر انسان ها بخش عمده ای از شناخت و معرفت خود از دنیای پیرامون را از این طریق بطور غیر مستقیم بدست می آورند ، این که گفته می شود غیر مستقیم به این دلیل است که گاهی برخی اشیاء ، اماکن ، افراد و افکار را اصلا دیده نشده و درک نشده است ولی رسانه واسطه می شود و بطور غیر مستقیم به ما شناختی از آن می دهند . یعنی رسانه است که به انسان می گوید چه چیزی هست و چه چیزی نیست و آنچه هست چگونه هست.
این بدان معنی است که رسانه تا حد زیادی در شکل گیری نظام فکری و معرفتی افراد موثر است و درنهایت این نظام فکری است که پایه های سبک زندگی را مشخص می کند . از سوی دیگر رسانه ها مخصوصا رسانه های دیدار ی شنیداری مدام در حال آموزش سبک زندگی هستند، اینکه مردم چگونه اوقات فراغتشان را سپری می کنند، چیدمان منزلشان چگونه است، قرارهای گفت و گو را در کافی شاپ می گذراند یا در مسجد، سفرهایشان مجردی است یا خانواده محوریت و...
رسانه ها چه راهبردهایی را برای تغییر سبک زندگی مخاطبان بکار می گیرند؟
یکی دیگر از کارهای ویژه رسانه ها در عصر حاضر تغییر ذائقه مخاطب است ، مثلا وقتی در پیام های رسانه ای چون فیلم و سریال صحنه های خوردن فست فود نمایش داده می شود و یا در قالب تبلیغات مدام فست فود تیلبغ می شود این مسئله در میان مدت باعث می شود ذائقه مخاطبان این رسانه به استفاده فست فود متمایل شود.
یکی از راهبردهای مهمی که برنامه های شبکه های فارسی زبان ماهواره ای دنبال می کنند تغییر سبک زندگی ایرانیان از سبک زندگی ایرانی به سبک مدرن غربی است ،

به عنوان مثال در برنامه معروف" بفرمایید شام"  که از شبکه من و تو پخش می شود ذائقه مخاطبان به این سو می رود که میهمانی ها می تواند و بلکه بهتر است فردی و اصطلاحا مجردی باشد در صورتی که اساس صله رحم و مهمانی در سبک زندگی اسلامی ایرانی خانواده است.

یا مثلا عادت دادن مخاطبان به راحت بودن با نامحرم در مهمانیها، یا سرو مشروب بر سر سفره و ...همه این ها تابع راهبرد تغییر سبک زندگی از طریق تغییر ذائقه مخاطب است.

کار ویزه دیگری که امروزه عموم رسانه های غربی و البته رسانه ملی پیرامون ترویج سبک زندگی غربی انجام می دهند تولید نیاز کاذب است. این امر بیشتر از طریق آگهی های بازرگانی صورت می گیرد ، گاهی اینقدر درباره یک کالا در جامعه از طریق رسانه تبلیغات می شود که آن کالا به یکی نیاز های اساسی آن جامعه تبدیل می شود و برخی می گویند اصلا نمی توان بدون آن زندگی کرد![1]

پی نوشت :
منبع: ویژنامه پیام بیداری ، زمستان 91