بیا تا مونس هم یار هم غمخوار هم باشیم
بیا تـا مونس هم یـار هم غمخوار هــم باشیم
انیس جـــان غـم فــرسوده بیــمار هـــم باشیم
شب آید شمع هم گردیم و بهر یکدگر سوزیم
شود چون روز دست و پای هم در کار هــم باشیم
دوای هـم شفـای هم برای هـم فدای هــم
دل هــم جــان هم جانان هم دلـدار هـــم باشیم
به هم یک تن شویم و یکدل و یک رنگ و یک پیشه
سـری در کار هـم آریم و دوش بــار هـــم باشیم
جـدائی را نبـاشد زهــره تــا در میـان آیـد
به هم آریم سـر بـر گرد هــم بـرکار هـــم باشیم
حـیات یکـدگر باشیم و بهر یکـدگر میریم
گهی خندان ز هــم گه خسته و افکار هـــم باشیم
به وقت هـوشیاری عقل کـل گردیم بهر هم
چـووقـت مستی آیـد سـاغر سـرشار هـــم باشیـم
شویم از نغمه سازی عندلیب غـم سرای هم
به رنگ و بـوی یکـدگر شـده گلـزار هـــم باشیم
بـه جمعیت پنــاه آریــم از بــاد پــریشانی
اگــر غفـلت کند آهنـگ مـا هشـیار هــم بـاشیم
برای دیـدهبــانی خواب را بر خویشتن بندیم
ز بهـر پــاسبـانی دیــــده بیـــدار هــــم باشیم
جمال یکدگر گردیم و عیب یکدگر پوشیم
قَبــا و جُبّه و پیـراهـــن و دستـــار هـــم باشیم
غم هم شادی هم دین هم دنیای هم گردیم
بلای یکـدگر را چــاره و ناچـــار هــــم باشیـم
بلا گردان هم گر دیده گرد یکـدگر گردیم
شده قـربان هـم از جـان و منت دار هــــم باشیـم
یکی گردیم در گـفتار و در کردار و در رفـتار
زبان و دست و پا یک کرده خدمتکار هـــم باشیـم
نمیبینم به جز تو همدمیای «فیض» در عالم
بیــا دمسـاز هـــم گنجــینه اسـرار هـــم باشیم