بزغاله‌های مجازی و مدرن!
لطفاً به این
حکایت تاریخی توجه کنید:
معاویه به کمک دستیار دسیسه‌گرش عمروعاص تصمیم گرفتند
تا از محبوبیت حضرت علی(ع) نزد کودکان شیعه بکاهند. نقشه‌های گوناگونی را مرور
کردند تا این‌که به پیشنهاد عمروعاص قرار شد تعدادی بزغاله تهیه و از طرف معاویه به
این کودکان هدیه بدهند و بعد از مدتی که کودکان با این بزغاله‌ها انس گرفتند، آن‌ها
را دزدیده و تقصیر آن را گردن حضرت امیر(ع) بگذارند.
در دنیای ما هم به شیوه‌های
دیگری این حکایت در حال تکرار شدن است. دشمن اول تصمیم می‌گیرد بازی‌های جذاب
رایانه‌ای، خدمات اینترنتی و مانند آن را رایگان در اختیار ما بگذارد و بعد از مدتی
به بهانه تحریم، همه آن‌ها را از کاربران پروپا قرص ایرانی می‌گیرد و محرومشان
می‌کند. به نظر شما این دو حکایت شبیه هم نیستند؟ نوجوان ایرانی وقتی دلیل محروم
شدن از بازی موردعلاقه خود را به نظام و سیاست‌های آن مرتبط بداند، چه واکنش عاطفی
از خود بروز خواهد داد؟
این‌گونه حقه‌های حرفه‌ای شاید به‌نظر ساده یا
پیش‌پاافتاده به‌نظر برسد ولی نه ساده است و نه بدون سابقه؛ بلکه شگردهایی است که
دشمن در جنگ نرم از آن‌ها بیش‌ترین بهره‌برداری را می‌کند. فرزندان خود را از
آسیب‌ها و حیله‌ها با خبر کنیم.[1]
برای مطالعه بیشتر ر.ک:
http://www.askdin.com/thread46989.html$post641540
پی نوشت :
1. ماهنامه
خانه خوبان، ابراهیم اخوی، شماره 73
