حضرت سلیمان (ع) در پای منبر گنجشک
حضرت سلیمان (علیه
السلام) گنجشکى را دید که به ماده خود مى گوید:
- چرا از من اطاعت نمى کنى و
خواسته هایم را به جا نمى آورى؟ اگر بخواهى تمام قبه و بارگاه سلیمان را با منقارم
به دریا بیندازم توان آن را دارم!
سلیمان از گفتار گنجشک خندید و آنها را به نزد
خود خواست و پرسید:
چگونه مى توانى چنین کارى بزرگى را انجام دهى؟
گنجشک پاسخ
داد:
- نمى توانم اى رسول خدا! ولى مرد گاهى مى خواهد در مقابل همسرش به خود
ببالد و خویشتن را بزرگ و قدرتمند نشان بدهد از این گونه حرفها مى زند. گذشته از
اینها عاشق را در گفتار و رفتارش نباید ملامت کرد.
سلیمان از گنجشک ماده
پرسید:
- چرا از همسرت اطاعت نمى کنى در صورتى که او تو را دوست مى
دارد؟
گنجشک ماده پاسخ داد:
- یا رسول الله! او در محبت من راستگو نیست زیرا
که غیر از من به دیگرى نیز مهر و محبت مى ورزد.
سخن گنجشک چنان در سلیمان اثر
بخشید که به گریه افتاد و سخت گریست. آن گاه چهل روز از مردم کناره گیرى نمود و
پیوسته از خداوند مى خواست علاقه دیگران را از قلب او خارج نموده و محبتش را در دل
او خالص گرداند.[1]
پی نوشت :
1.بحارالانوار،
علامه مجلسی، ج 14، ص95.
