پدر بزرگم !پس از یک قرن درخشش ، سحرگاه روز پنجشنبه 93/08/29جهان را به درود گفت.
پدر بزرگ عزیزم !!! با تو، باران بهاریم را پایانی نیست و بی تو، پرنده ای آشیان گم کرده در جاده های پاییزم.
تو که هستی، پنجره با بالهایی گشوده از آفتاب، باغچه را مرور میکند.
با تو، نفسهای مادرانه، تیررس اضطراب و تشویش را مجال نمیدهند.
نرم نرمک با موسیقی مهر و مهربانی تو رشد می کردم و حدیث عشق و محبت و صبوری می آموختم .
بی تو، بن بستی میشوم در هزار توی رنجهای خویش.
بی تو، شکوه جهان، ویرانهای است مسکوت و بی هیاهو.
می ستایمت که رونق کوچه های سرد سیر وجودم بودی و لی اینک با غروب خویش مرا در ظلمتکده دنیا تنها و بی کس رها نمودی .
پدر بزرگم !!! روحت شاد و یادت گرامی باد .
