«حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر»
امام صادق(ع) در مورد قدرت توکل، فرمودند:
تعجّب می‌کنم از کسى که می‌ترسد؛ چرا به گفته‌ى خداوند
«حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ» پناه نمی‌برد؟![2]
*************
آیه 173/سوره مبارکه آل عمران :
«الَّذینَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إیماناً
وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ»؛
مؤمنان کسانى هستند که (چون) مردم (منافق) به ایشان گفتند:
بی‌‌شک مردم (کافر مکّه) بر ضد شما گرد آمده (و بسیج شده) اند،
پس از آنان بترسید، (آنها به جاى ترس) بر ایمانشان بیافزود و گفتند:
خداوند ما را کفایت می‌‌کند و او چه خوب نگهبان و یاورى است.
**************
آیه 40/ سوره مبارکه انفال :
«وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلاکُمْ نِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصیر»؛
و اگر (باز هم) سرپیچى کرده و روى بگردانند، بدانید که خداوند، مولى و سرپرست شما است،
چه خوش مولایى و چه نیکو یاورى است.
*****************
[2]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 4، ص 392، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.
