«اگر روزی اسراء برگشتند و من نبودم، سلام مرا به آنها برسانید
و بگویید خمینی در فکرتان بود»
انقلاب اسلامی ایران ثمره و دستاورد قرنها مبارزه و تلاش است.
این انقلاب گوهر حقیقت ناب اسلام را بعنوان عزیزترین و گرانقدرترین
گمشده خویش از میان سالها تحمل غربت دین در صحنه حماسه ها
و رنجهای تاریخ به کف گرفت و این واقعیتی انکار ناپذیر است.
از این رو بود که این انقلاب به زودی تبدیل به کانون توجهات و تهاجمات
دشمنان گوناگونی شد که این طلیعه خجسته را به معنای غروب حاکمیت
استبدادی و استعماری خود تفسیر می کردند. وقتی در روز 31 شهریور
ماه 1359 هجوم سریع و هماهنگ رژیم بعثی عراق به مراکز نظامی
و اقتصادی میهن اسلامی ما قطعیت وقوع یک جنگ تمام عیار را در
منطقه اعلام کرد، این واقعیت تلخ را نیز به همراه آورد که تدارکی
سازمان یافته و جهانی برای مهار و محو انقلاب اسلامی و نظام نو
خاسته جمهوری اسلامی ایران صورت پذیرفته است. در عین حال
جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر فرموده امام فقید و راحلمان
حضرت امام خمینی (ره) این پیام پر معنای او را مضمون جاودانه
دفاع مقدس خویش می داند که:
ما رسماً اعلام می کنیم که هدف ما تاکتیک جدید در ادامه جنگ نیست،
چه بسا دشمنان بخواهند با همین بهانه ها حملات خود را دنبال کنند
نیروهای نظامی ما هرگز نباید از کید و مکر دشمنان غافل بمانند.
در هر شرایطی باید بنیه دفاعی کشور در بهترین وضعیت باشد.
مردم ما که در طول سالهای جنگ و مبارزه ابعاد کینه و قساوت
و عدوات دشمنان خدا و خود را لمس کرده اند باید خطر تهاجم
جهانخواران در شیوه ها و شکلهای مختلف را جدی تر بدانند.
سرانجام پس از هشت سال جنگ، در تاریخ 29 مرداد سال 1367 هـ ش میان ایران
و عراق رسما آتش بس برقرار شد و نیروهای ناظر سازمان ملل برای نظارت
بر آتش بس در طول مرزها مستقر شدند. سه سال پس از این آتش
بس در 26 مرداد 1369 اولین گروه 1000 نفره از رزمندگان ایران که در عراق اسیر بودند
از مرز خسروی وارد خاک ایران شدند و ملت ایران با سرافرازی
در دفاع از اسلام و انقلاب و حفظ تمامیت ارضی میهن خود از آزادگان
بازگشته به میهن، با شور و شعف استقبال کرد.