احمدی نژاد با همه‌ی خطاهایش در میان رؤسای 

دولت‌ها همتا نداشت.

 ساده زیستی، مردمی بودن، خدمت به مستضعفان، 

استکبارستیزی، شجاعت و مقاومت، ایثار، مجاهده و 

پرکاری، و ... از ویژگی‌های بارز او بود. اگر حسادت 

دوست و بی‌انصافی دشمن مجال می‌داد و 


برخوردهای ظالمانه و ناجوانمردانه نبود، او هم لجاجت 

نمی‌کرد، شکار منحرفان نمی‌شد و در دام بدخواهان 

نمی‌افتاد. اگر اهل خودسازی و ارتباط با اساتید اخلاق 

می‌بود، از لرزش‌ها و لغزش‌های نفسانی و غرور و 

استبداد برکنار می‌ماند.


 ولی به گمانم خدای متعال او را 


به پاس خدمات صادقانه و خالصانه‌اش نواخت و نجاتش داد تا عاقبت به شر نشود. اگر چه او بسیار 

بیش از این می‌توانست باشد.


بی‌تردید او نماد و نمود تحوّلی بزرگ در فضای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور بود. او آبی 

بود 


بر آتش انحرافات کارگزارانی، و اصلاح طلبی. او گفتمان انقلاب اسلامی را جان دوباره داد و حزب 


الله را از افسردگی و پژمردگی نجات داد.

منبع : سایت بینش