بیا تا مونس هم  یار هم  غمخوار هم باشیم

بیا تـا مونس هم یـار هم غمخوار هــم باشیم

انیس جـــان غـم فــرسوده بیــمار هـــم باشیم

شب آید شمع هم گردیم و بهر یکدگر سوزیم

شود چون روز دست و پای هم در کار هــم باشیم

دوای هـم شفـای هم برای هـم فدای هــم

 دل هــم جــان هم جانان هم دلـدار هـــم باشیم

به هم یک تن شویم و یکدل و یک رنگ و یک پیشه

سـری در کار هـم آریم و دوش بــار هـــم باشیم

جـدائی را نبـاشد زهــره تــا در میـان آیـد

به هم آریم سـر بـر گرد هــم بـرکار هـــم باشیم

حـیات یکـدگر باشیم و بهر یکـدگر میریم

گهی خندان ز هــم گه خسته و افکار هـــم باشیم

به وقت هـوشیاری عقل کـل گردیم بهر هم

 چـووقـت مستی آیـد سـاغر سـرشار هـــم باشیـم

شویم از نغمه سازی عندلیب غـم سرای هم

 به رنگ و بـوی یکـدگر شـده گلـزار هـــم باشیم

بـه جمعیت پنــاه آریــم از بــاد پــریشانی

اگــر غفـلت کند آهنـگ مـا هشـیار هــم بـاشیم

برای دیـده‌بــانی خواب را بر خویشتن بندیم

 ز بهـر پــاسبـانی دیــــده بیـــدار هــــم باشیم

جمال یکدگر گردیم و عیب یکدگر پوشیم

 قَبــا و جُبّه و پیـراهـــن و دستـــار هـــم باشیم

غم هم شادی هم دین هم دنیای هم گردیم

 بلای یکـدگر را چــاره و ناچـــار هــــم باشیـم

بلا گردان هم گر دیده گرد یکـدگر گردیم

 شده قـربان هـم از جـان و منت دار هــــم باشیـم

یکی گردیم در گـفتار و در کردار و در رفـتار

زبان و دست و پا یک کرده خدمتکار هـــم باشیـم

نمی‌بینم به جز تو همدمی‌ای «فیض» در عالم

بیــا دمسـاز هـــم گنجــینه اسـرار هـــم باشیم