بسم الله الرحمن الرحیم

من باید به این حقیقت توجه نمایم ...

من باید با این حقیقت توجه نمایم که در محضر حق تعالی  هستم  همان گونه همه عالم هستی و همه موجودات عالم در محضر حق تعالی  هستند یعنی  خداوند متعال  هر لحظه و هر آن  در همه جای عالم هستی  حضور  دارد و همه جای عالم هستی محل حضور و همه موجودات عالم مَظهَر حق تعالی است  و حق تعالی  همیشه در همه جا  حاضر است  و آشکارا حضور دارد .

آری باید اقرارو اعتراف نمایم :

یار بی پرده  از در و دیوار ***  در تجلی است یا اولی الابصار

عالم همه مظهر است ظاهر دوست ***  همه عالم پر از تجلی اوست

آری  چه من بفهمم  چه نفهمم  ، چه من ببینم  چه نبینم  چه من توجه نمایم چه توجه  ننمایم  من همیشه ، درهمه جا  در هر مکان در هر لحظه در هر زمان در محضر و در محل حضور خداوند متعال هستم

آری باید به این حقیقت  مسلم  و محرز توجه نمایم  من در هر جا باشم ، چه در کلاس مشغول تدریس درس باشم  چه میدان حرف  مشغول تهدید نفس باشم  در محضر خدا هستم  و خداوند متعال آن جا حضور دارد و حاضر است .

 نکته مهم و حقیقت دیگر که باید توجه نمایم :

من علاوه بر اینکه باید توجه نمایم در هر جا باشم در محضر خدا هستم و خداوند منان در آنجا حضور دارد و حاضر است و بر تمام  افکار و گفتار و رفتار و عادات و حتی خطورات  قلبی من  شاهد و عالم و  خبیر  و بصیر و سمیع  و علیم است .

بلکه علاوه بر ایمان  و اسلام  ، ادب و انصاف و اخلاق  حکم  می نماید   باید توجه داشته باشم  علاوه بر اینکه  من در هر جا باشم  در محضر خدا هستم  و خداوند آنجا حاضر است خدای منان بر من حقیر و فقیر ناظر هم است .

یعنی خدای متعال نه تنها حاضر و شاهد  است  همه اعمال و حتی خطورات قلب مرا می بیند بلکه از روی احسان و امتنان  و الطاف و عنایات  و کرامت  بی شمار و بی حدش به من حقیر نگاه می کند وبرحقیر و فقیر و فرومایه و فاسق و فاسدو لعینی چون من عنایت و تفضل و توجه دارد .

اینک باید از نفس خودم بپرسم آیا انصاف و ادب و مردانگی است که من در محضرخداوند متعال باشم و خداوند تبارک و تعالی  د ر حالی که بر همه اعمال من  شاهد و شهید و رقیب است و  بر همه اعمال گذشته و حال و آینده من احاطه دارد و بر همه احوالات من محیط است  با  آن عظمت و جلال و جبروت و عزتش از روی  عنایت و رحمت بر حقیر و ذلیل و فقیر ،فاسق و لعین  ناظر باشد نگاه بکند و تفضل و توجه داشته باشد من از او وحضور او در حالی که در محضر او هستم غافل باشم در حالی که او جل و اعلی بر حقیر و فقیر وپلید و  ناچیزی چون من تفضل و توجه می فرمایید .

خلاصه کلام اینکه من همیشه باید به این حقیقت توجه نمایم من درهمه جا در محضر خدا هستم و خداوند متعال در جا همه حاضر و ناظر است یعنی علاوه بر اینکه حاضر و شاهد است و مرا می بیند به من نگاه می کند و برحقیری  چون من تفضل و توجه دارد .